Schommelen maakt als een kind zo blij!

Sinds de zomer schoten de schommels als paddestoelen uit de grond. Op de mooiste en verrassendste plekken. En afgelopen week was het zo ver. Een dagje schommelen en de omgeving verkennen van onze B&B en vakantiehuis Casa das Eiras. Schommel je mee?

Zulke mooie foto´s hadden we al voorbij zien komen en zulke enthousiaste verhalen hadden we al gehoord. En steeds dachten we: »dat willen wij ook!». Dus nadat we locaties hadden doorgekregen van ons buurmeisje hebben we een route uitgezet langs 4 schommels.

We begonnen met de 2 schommels in de Serra do Açor: baloiço de Carriça en baloiço de Avaleira. Hoewel we met onze uitjes regelmatig die kant opgaan komen we op wegen die we nog niet kenden, door onbekende dorpjes, langs ongekende uitzichten en op flinke hoogte. Met onze Nissan lukte het ook om de onverharde paden te gaan. En dat we het laatste stuk moesten lopen was geen straf.

En dan sta je oog in oog met de schommel. Meestal uitkijkend over een diep dal. Natuurlijk moet je schommelen en dan komt het kind bij je boven. Lachen, roepen, hoger en hoger en aan het eind eraf springen.

Dans, lach, fluit,zing,schommel,huppel,spring..........de wereld in!

Op weg naar de andere twee schommels eten we heerlijk op het terras in Arganil. Verwennerij zo half november. En dan op naar de laatste 2 schommels voor die dag. De schommel van Costelos valt wat tegen. Uitkijkend over de snelweg. Maar die van de Pedra do Sé is weer ongekend. Uitzicht over het stuwmeer en de rivier de Mondego. En ook het wandelpad ernaar toe is prachtig. Vooral de nauwe toegang naar de schommel toe tussen twee enorme rotsen door is verrassend.

Hieronder vind je de coördinaten van de 4 genoemde schommels.

Baloiço da Carriça (Arganil, Serra do Açor): https://goo.gl/maps/g2N4LHF56zubZgxcA

Baloiço d'Aveleira (Arganil, Serra do Açor): https://goo.gl/maps/Dd5q8z8q6zQY5Hun7

Baloiço dos Castelos (Carapinha): https://goo.gl/maps/dmAd1zZjC5U6dFV76

Baloiço da pedra da sé (Tábua): https://goo.gl/maps/pwvU6DG8brXJ8ums7

Nog niet uitgeschommeld?? Zie met de link hieronder waar er nog meer schommels te vinden zijn rondom onze B&B en vakantiehuis Casa das Eiras.

https://www.google.pt/maps/place/Baloi%C3%A7o+do+Lajedo/@40.2282036,-8.3372112,10z/data=!4m8!1m2!2m1!1sbaloi%C3%A7o+de+arganil+!3m4!1s0xd22d9385db1359b:0x6a16f9daa3aad4d6!8m2!3d40.3557852!4d-7.9642105?hl=pt-PT

Share this... // Deel dit...

Recept voor Lemon Curd

Lemon curd, de topper van het ontbijt in Casa das Eiras!

Lemon curd komt oorspronkelijk uit Engeland waar het geserveerd werd en wordt bij de scones tijdens de high tea. Als je een eigen citroenboom hebt is het een prima manier om grotere hoeveelheden citroenen te verwerken. En een paar potjes bij de hand is handig voor allerlei toepassingen.

Benodigdheden:

2 dl citroensap (ongveer 5 citroenen)

105 gr. Boter

200 gr. Suiker

4 eieren

 

Werkwijze:

Was de citroenen goed. Smelt de boter op laag vuur. (Officieel wordt het recept au bain-marie gemaakt. Dus kijk uit met verhitten. Doe dat echt heel langzaam!) Ondertussen de citroenschil raspen en vervolgens uitpersen. Doe de rasp, het sap en de suiker bij de boter. Klop de eieren kort en giet die via een zeef bij het boter-citroenmengsel. Zorg dat je mengsel niet te heet is als je de eieren erbij doet anders word je eimengsel gelijk hard en krijg je stukjes ei in je curd. Goed roeren en eventueel heel langzaam je gas of inductie hoger zetten. Voor een grote pan (4 dl) ga ik bij inductie van 3 naar 4 en soms heel even 5. Als het boter/ citroenmengsel aan de houten lepel blijft plakken dan het vuur uitzetten en potjes vullen. Zet ze op hun kop en laat ze afkoelen

Eet smakelijk

Bewaar de curd op een koele plek. De curd kan dan ongeveer 2 maanden bewaard worden.

 

Ideeën voor de curd:

  1. Smaakt heerlijk op brood, toast en croissant.
  2. Je kunt het in je cakebeslag doen voor een frisse smaak.
  3. Maak kleine gebakbodems van bladerdeeg of cakebeslag en vul die met lemon curd. Met een topping van aardbeien, frambozen en of bramen heb je een heerlijk gebakje bij de koffie.

 

Een citroenboom is een rijk bezit. De citroenen zijn te gebruiken voor vele doeleinden.

 

Share this... // Deel dit...

Casa das Eiras in de lokale krant

Casa das Eiras ondersteunt personeel ziekenhuizen

Casper vermond, een Nederlander met een B&B in Midden-Portugal startte in maart het initiatief om een gratis weekend aan te bieden aan verpleegkundigen van de IC en hun gezin. Ook wij hebben ons aangesloten bij dat initiatief en haalden daarmee de lokale krant  " O Tabuense".

Portugal was er al snel bij om COVID-19 in te dammen. Al vroeg werden de lockdown en de staat van beleg ingesteld en zaten we als Portugezen en buitenlanders opgesloten in onze huizen. Nu hadden wij geluk want ons huis en ons terrein is behoorlijk groot. Dus van opsluiten was niet echt sprake. Bovendien ging het dorp nog steeds naar zijn landje en onderweg kom je dan andere mensen tegen op weg van of naar zijn aardappels, uien of bos. En dan maak je natuurlijk toch een praatje op afstand. Kortom dit dagelijks leven verschilde niet veel van het leven voor COVID-19.

Maar op het journaal zagen wij wel de beelden van de ziekenhuizen en IC´s die volliepen met zieke mensen. We hoorden verhalen van verpleegkundigen die sliepen in hotels omdat ze niet naar huis durfden waar zieke ouders woonden etc. Dus toen het initiatief gelanceerd werd om deze mensen in de frontlinie een vakantie aan te bieden, liepen we daar gelijk warm voor. Nu zijn er 52 Belgisch-Nederlandse B&B die zich hebben aangemeld voor een gratis weekend. Wij vonden dat dat best een vermelding waard was in onze lokale krant. En de reporter vond dat ook.

Klik op de links hieronder om het artikel te openen:

 

https://www.facebook.com/1066508463479216/photos/a.1103200046476724/1924290214367699/?type=3&theater

https://www.facebook.com/1066508463479216/photos/a.1103200046476724/1924702937659760/?type=3&theater

Potentie van de regio

Het artikel gaat verder met vragen over de B&B. En vooral ook hoe wij de potentie van de regio inschatten voor toerisme. Uiteraard zijn we daar lovend over. De rust, de ruimte, de bergen, de authentieke dorpen, vriendelijke mensen en het lekkere eten zijn grote pluspunten. en niet te vergeten alle activiteiten die gedaan kunnen worden zoals zwemmen, kanoën, subben, wandelen, bergwandelen en mountainbiken.En vergeet niet alle mooie culturele steden om ons heen.

Natuurlijk lijdt Portugal onder het wegblijven van het toerisme. Het is stil maar we hopen dat de Portugezen en buitenlanders gauw ons mooie groene centrum van Portugal weer weten te vinden.

 

 

Share this... // Deel dit...

Brem aan de deuren.

Plattelandstraditie in Pereira, Portugal.

Het eerste jaar dat we hier woonden kwamen we de deur uit op 1 mei en werden we verrast door bremtakken die aan onze verschillende poorten waren gehangen. Waar kwamen die vandaan en wat is de reden dat ze opgehangen worden?

We gingen de deur uit en hadden takken aan de deur vol gele geurige brembloemen. Bloemen die de bergen geelkleuren in dit jaargetijde. Prachtig om te zien en zo heerlijk geurend. Als we de bergen ingaan dan doen we altijd de ramen open en zo komen er dan vlagen parfum binnen van al die gele en witte brem.

Op 1 mei zijn niet alleen onze deuren versierd. Bijna alle huizen hebben brem aan de deuren en poorten hangen. En ook de kerk wordt niet overgeslagen. Al gauw was duidelijk dat onze buurvrouw Albertina en ook de voormalige beheerster van Casa das Eiras, Otilia, hadden gezorgd voor de takken aan onze deur.

Bij navraag werd duidelijk dat dat een oude traditie is verbonden met de lente en het einde van de winter. Tevens wordt gevraagd om bescherming en vruchtbaarheid van het land. Men hangt de takken ´s nachts neer zodat bij het wakker worden het huis is gevuld met de heerlijke geur van de bloemen en tegelijkertijd de kwade geesten worden verjaagd.

De traditie is een heidens ritueel dat is geïntegreerd in het katholieke geloof. Men denkt dat het van de godin Maia komt. Zij was de godin van de vruchtbaarheid in het Romeinse rijk en zij werd geëerd met een feest op de eerste dagen van mei.

 

Brem om te vragen voor een vruchtbare aarde

Wij vinden het een mooi gebruik dus tegenwoordig denken we er zelf ook aan en halen we grote bergen brem in huis. We hangen het op bij onszelf en bij de huizen waar nog niks hangt. Zo loop je door een fleurig en geurig dorp op 1 mei. En hopelijk levert ook dit jaar het land weer veel eetbaars op.

Share this... // Deel dit...

Fladderende vlinders: Welkom!

Wie wat bewaart heeft …… een kunstwerk.

Sinds we 5 jaar gelden Casa das Eiras kochten in Pereira, Midden-Portugal staat ons leven in het teken van het opknappen en verfraaien van het huis. We proberen dat te doen door materialen her te gebruiken. Zo ook met ons nieuwe kunstwerk van vlinders.

5 jaar geleden was de aannemer van Habicovelo begonnen met het strippen van het huis. Alle houten ramen waren vergaan. Vooral de mooie ramen van de marquise ofwel de tuinkamer. Hout belandde achter op een berg want dat kon mooi de fik in. Maar ´s avonds als de aannemer weg was gingen Henk en ik langs de berg om te kijken of er nog “iets” bijzat. Sloten, scharnieren, kloppers, mooie tegels, oude ruitjes verzamelden we en borgen we op. Want je weet nooit!

 

Het geluk is als een vlinder.

Van de week regende het en ik was op zoek naar een klopper in de doos met ijzerwaren.     “ He, wat is dit?” “Oh ja, de oude scharnieren van de ramen uit de tuinkamer". "Mmmmm, maar als je ze in elkaar schuift lijkt het wel een vlinder”. En zo ontstond het idee. Met 16 scharnieren kunnen we 8 vlinders maken. Het schuren begon en daarna het grondverven. Niet de leukste klussen maar wel heel noodzakelijk. Daarna komt het leuke werk. Elke vlinder krijgt een andere kleur.

Met hulp van onze oud-collega Zinzi maken we een compositie. We hebben ook nog een mooi ornament waarvan niemand weet waarvoor het diende. Dat gebruiken we ook. En dan eindelijk kunnen we het op de muur monteren. Wat een feest al die kleurige, fladderende vlinders. Wat een vrolijk welkom voor onze gasten en ons zelf, elke keer weer. Dat is geluk!

Share this... // Deel dit...

Pereira: Het weekend na Pasen in tijden van corona.

Geen processie maar een muzikale invulling.

Normaal gesproken is het één grote bedrijvigheid in Pereira het weekend na Pasen. Ze noemen het Pascoal en de invulling is traditioneel en bijzonder. Maar in dit coronajaar is alles anders. Het gemis is groot en daarom hebben wij Nederlandse dorpsbewoners een kleine alternatieve invulling bedacht.

Pascoal (de zondag na Pasen) is in ons dorp één van de belangrijkste dagen van het jaar. Eigenlijk vieren de bewoners Pasen. Maar omdat de pastoor niet 9 dorpen tegelijk kan bedienen is al lang geleden afgesproken dat Pereira de zondag na Pasen door de pastoor wordt bezocht.

In dat weekend is het een drukte van belang. Alle kinderen en volwassenen die zijn uitgevlogen komen terug uit Porto, Aveiro en Lissabon. Er wordt folhar (paasbrood) gebakken, lekker gekookt en gezellig bijgekletst. Op zondag komt de pastoor met een kleine processie door het dorp en komt de huizen binnen om die te zegenen en de bewoners een gezond en voorspoedig jaar te wensen.

Een bijzondere en onvergetelijke dag voor de bewoners van Pereira.

In 2020 is alles anders door Corona. Het dorp blijft stil. De meerderheid van de bewoners is 65 plus. Bezoek is er niet bij en ze missen de kinderen. De 2 Nederlandse families van het dorp besluiten om een muzikaal intermezzo te organiseren. Op 4 verschillende plekken in het dorp zingen 4 Nederlanders ,op gepaste afstand van elkaar,  3 Portugese liedjes begeleidt door een accordeon en door bongo´s. De Portugezen kijken toe vanuit hun raam of vanaf hun balkon en zingen mee. Vooral het plaatselijke dorpslied: Viva Mouronho is een hit. Daarna krijgt elk huis een zelfgemaakte bloem met een zakje paaseitjes. Het is niet als anders maar het verwarmd de harten wel.

GENIET VAN DEZE VIDEO EN VERWARM OOK UW HART

Share this... // Deel dit...

Pasen en Eieren

Eieren van onze eerste kippen vlak voor Pasen.

Twee weken geleden kregen we voor het eerst van ons leven drie kippen geleverd. Portugese legkippen. Volgens onze buurvrouw zouden twee kippen over zo´n 8 dagen eieren gaan leggen. Dat zou mooi zijn: vlak voor Pasen.

Inmiddels hebben we, na vijf jaar, het volste vertrouwen in onze buurvrouw Albertina. In het begin dachten wij als stadse Hollanders: “ Hoe weet zij dat nou”! Maar ze heeft vaak gelijk en ook nu weer. Het eerste ei vonden we inderdaad na 8 dagen. Echter de kip had wel erg veel Paasverhalen gehoord. Want we vonden het ei zomaar ergens in de ren in het gras. En ook het tweede ei was een zoekei.

Wat te doen? Volgens de buurvrouw moesten we het gevonden ei leggen in het legkastje en dan zouden de kippen daar vanzelf de eieren gaan leggen. We moesten ze het leren. Kip 2 had het gelijk door en legde haar eerste bruine ei netjes in het leghok. Maar de eerste kip had er wat moeite mee. Haar witte eieren vonden we nu weliswaar in het nachthok maar niet in het leghok. Maar goed: ze kwam dichterbij. En ja hoor sinds gisteren heeft ook de eerste kip het leghok gevonden. We zijn trots op ze. Nu vraagt u zich af: “ En kip 3 dan”? Nou volgens onze bruurvrouw is die nog wat jonger en heeft ze nog wat dagen nodig. Wie weet morgen als het echt Pasen is. Dat zou leuk zijn

Waarom worden eieren geassocieerd met Pasen?

Er is sprake van paaseieren in de christelijke traditie: bij de invoering van de vasten verbood de kerk om eieren te eten tussen Aswoensdag en Pasen. Deze eieren werden dan pas met Pasen opgegeten, waarbij de oudste eieren gebruikt werden om te versieren.

 

Wij wensen iedereen een Vrolijk Pasen met vele (chocolade) eieren.
Share this... // Deel dit...