Brem aan de deuren.

Plattelandstraditie in Pereira, Portugal.

Het eerste jaar dat we hier woonden kwamen we de deur uit op 1 mei en werden we verrast door bremtakken die aan onze verschillende poorten waren gehangen. Waar kwamen die vandaan en wat is de reden dat ze opgehangen worden?

We gingen de deur uit en hadden takken aan de deur vol gele geurige brembloemen. Bloemen die de bergen geelkleuren in dit jaargetijde. Prachtig om te zien en zo heerlijk geurend. Als we de bergen ingaan dan doen we altijd de ramen open en zo komen er dan vlagen parfum binnen van al die gele en witte brem.

Op 1 mei zijn niet alleen onze deuren versierd. Bijna alle huizen hebben brem aan de deuren en poorten hangen. En ook de kerk wordt niet overgeslagen. Al gauw was duidelijk dat onze buurvrouw Albertina en ook de voormalige beheerster van Casa das Eiras, Otilia, hadden gezorgd voor de takken aan onze deur.

Bij navraag werd duidelijk dat dat een oude traditie is verbonden met de lente en het einde van de winter. Tevens wordt gevraagd om bescherming en vruchtbaarheid van het land. Men hangt de takken ´s nachts neer zodat bij het wakker worden het huis is gevuld met de heerlijke geur van de bloemen en tegelijkertijd de kwade geesten worden verjaagd.

De traditie is een heidens ritueel dat is geïntegreerd in het katholieke geloof. Men denkt dat het van de godin Maia komt. Zij was de godin van de vruchtbaarheid in het Romeinse rijk en zij werd geëerd met een feest op de eerste dagen van mei.

 

Brem om te vragen voor een vruchtbare aarde

Wij vinden het een mooi gebruik dus tegenwoordig denken we er zelf ook aan en halen we grote bergen brem in huis. We hangen het op bij onszelf en bij de huizen waar nog niks hangt. Zo loop je door een fleurig en geurig dorp op 1 mei. En hopelijk levert ook dit jaar het land weer veel eetbaars op.

Share this... // Deel dit...

Pereira: Het weekend na Pasen in tijden van corona.

Geen processie maar een muzikale invulling.

Normaal gesproken is het één grote bedrijvigheid in Pereira het weekend na Pasen. Ze noemen het Pascoal en de invulling is traditioneel en bijzonder. Maar in dit coronajaar is alles anders. Het gemis is groot en daarom hebben wij Nederlandse dorpsbewoners een kleine alternatieve invulling bedacht.

Pascoal (de zondag na Pasen) is in ons dorp één van de belangrijkste dagen van het jaar. Eigenlijk vieren de bewoners Pasen. Maar omdat de pastoor niet 9 dorpen tegelijk kan bedienen is al lang geleden afgesproken dat Pereira de zondag na Pasen door de pastoor wordt bezocht.

In dat weekend is het een drukte van belang. Alle kinderen en volwassenen die zijn uitgevlogen komen terug uit Porto, Aveiro en Lissabon. Er wordt folhar (paasbrood) gebakken, lekker gekookt en gezellig bijgekletst. Op zondag komt de pastoor met een kleine processie door het dorp en komt de huizen binnen om die te zegenen en de bewoners een gezond en voorspoedig jaar te wensen.

Een bijzondere en onvergetelijke dag voor de bewoners van Pereira.

In 2020 is alles anders door Corona. Het dorp blijft stil. De meerderheid van de bewoners is 65 plus. Bezoek is er niet bij en ze missen de kinderen. De 2 Nederlandse families van het dorp besluiten om een muzikaal intermezzo te organiseren. Op 4 verschillende plekken in het dorp zingen 4 Nederlanders ,op gepaste afstand van elkaar,  3 Portugese liedjes begeleidt door een accordeon en door bongo´s. De Portugezen kijken toe vanuit hun raam of vanaf hun balkon en zingen mee. Vooral het plaatselijke dorpslied: Viva Mouronho is een hit. Daarna krijgt elk huis een zelfgemaakte bloem met een zakje paaseitjes. Het is niet als anders maar het verwarmd de harten wel.

GENIET VAN DEZE VIDEO EN VERWARM OOK UW HART

Share this... // Deel dit...

Pasen en Eieren

Eieren van onze eerste kippen vlak voor Pasen.

Twee weken geleden kregen we voor het eerst van ons leven drie kippen geleverd. Portugese legkippen. Volgens onze buurvrouw zouden twee kippen over zo´n 8 dagen eieren gaan leggen. Dat zou mooi zijn: vlak voor Pasen.

Inmiddels hebben we, na vijf jaar, het volste vertrouwen in onze buurvrouw Albertina. In het begin dachten wij als stadse Hollanders: “ Hoe weet zij dat nou”! Maar ze heeft vaak gelijk en ook nu weer. Het eerste ei vonden we inderdaad na 8 dagen. Echter de kip had wel erg veel Paasverhalen gehoord. Want we vonden het ei zomaar ergens in de ren in het gras. En ook het tweede ei was een zoekei.

Wat te doen? Volgens de buurvrouw moesten we het gevonden ei leggen in het legkastje en dan zouden de kippen daar vanzelf de eieren gaan leggen. We moesten ze het leren. Kip 2 had het gelijk door en legde haar eerste bruine ei netjes in het leghok. Maar de eerste kip had er wat moeite mee. Haar witte eieren vonden we nu weliswaar in het nachthok maar niet in het leghok. Maar goed: ze kwam dichterbij. En ja hoor sinds gisteren heeft ook de eerste kip het leghok gevonden. We zijn trots op ze. Nu vraagt u zich af: “ En kip 3 dan”? Nou volgens onze bruurvrouw is die nog wat jonger en heeft ze nog wat dagen nodig. Wie weet morgen als het echt Pasen is. Dat zou leuk zijn

Waarom worden eieren geassocieerd met Pasen?

Er is sprake van paaseieren in de christelijke traditie: bij de invoering van de vasten verbood de kerk om eieren te eten tussen Aswoensdag en Pasen. Deze eieren werden dan pas met Pasen opgegeten, waarbij de oudste eieren gebruikt werden om te versieren.

 

Wij wensen iedereen een Vrolijk Pasen met vele (chocolade) eieren.
Share this... // Deel dit...